अनि आँखाबाट आँसु खस्छ नजानी नजानी
भो अब छाती पोलेको गुनासो गर्दै नगर
भनेकै थिए दिलमा ऊ बस्छ नजानी नजानी
तिम्लाई लोग्ने लाटो परेर केनै भयो ?
बढुवा हुन ठाउँमा तेल घस्छ नजानी नजानी
खान नपुगेको बिहान यो गजलकारले पनि
पासपोर्टसँगै झिटीगुन्टा कस्छ नजानी नजानी
जब भगवानले पनि यो पथ्थरको संगत गर्छ
साँझमा ऊ पनि भट्टी पस्छ नजानी नजानी
Pramil Paudel — Sat, 01/25/2014 - 03:21
गजल -पथ्र्योदास
No comments:
Post a Comment