जिबन जिउनुको अब सार नभए पछी।
यो अभागीको कतै निधार नभए पछी ।
अचेल प्रेम रोगीहरू दिनहु बढी रहेछन् ।
प्रेम रोगको संसारमै उपचार नभए पछी ।
बिचरा त्यो पिडीतको कुरा कस्ले सुनिदेला ।
जनताको बोली बोल्ने पत्रकार नभए पछी।
हेर त्यो ब्यापारी बसेर टाउको समाउछ ।
साचे जस्तो उसको ब्यापार नभए पछी ।
जुम्लाको स्याउहरू त्यसै कुहिएर गएकाछन् ।
उचित मुल्य नभए पछी बजार नभए पछी।
©अबिरल सागर सौगात
सालझण्डी-१ रूपनदेही
१० पौष २०७०
No comments:
Post a Comment