 |
| रामगोपाल आशुतोष सदस्य- मातृभाषा साहित्य विभाग, नेप्रप्र |
सावाँ भन या वा ब्याज, लगानी हौ तिमी मेरो ।
भूत, भविष्य, वर्तमान, कहानी हौ तिमी मेरो ।।
तल, माथि, उत्तर, दक्षिण, चारै दिशा उपदिशा
सुख, दु:ख, खुशी मथ्ने, मदानी हौ तिमी मेरो ।।
आफन्तले दुखाउँदा पीर बढ्दा मुटु दुख्दा
मेरो शीर बिसाउने सिरानी हौ तिमी मेरो ।।
आगो, पानी, आँधी हुरी, भेल, बाढी प्युन सक्ने
सोह्र सत्र बर्षे मस्त जवानी हौ तिमी मेरो ।।
२०७० श्रावण २२
गजल २
उदास उदास, एक्लो एक्लो जीवन मेरो ।
तिम्रै मात्र साथ खोज्छ यो मन मेरो ।।
एक्लो जीवन छैनन् मलाई आफन्त भन्ने
कस्ले गर्लान् तिमीवाहेक जतन मेरो ?!
दिन भिज्छ पसिनाले आँशुले रात
कस्ले बुझ्लान् यो छातीको जलन मेरो ?
घामजून सजाएर हाँस्ने दिन ल्याई
कस्ले गर्लान् दु:खपीडा हरण मेरो !?
सुन्न छोडी बजारिया डिस्को दोहरी
कस्ले सुन्लान् दुखियाको भजन मेरो ?!
२०७१-०९-३०
गजल ३
धेरै भयो मेरो मन, खुल्न सकिरहेको छैन ।
भित्री पीडाहरूलाई, भुल्न सकिरहेको छैन ।।
भिन्नै हावा परिवेश, माटो, पानी र घामसङ्ग
मेरो आफ्नै आदि रङ, घुल्न सकिरहेको छैन ।।
हातैभरि सुहाउने, गाढा बस्थ्यो मेहेन्दी रङ्ग
त्यस्तै गाढा मेरो प्रेम, चुल्न सकिरहेको छैन ।।
भुल्नै गारो मीठा पल, सम्झी हाम्रो मधुर मिलन
मुटुभित्र अरूलाई, हुल्न सकिरहेको छैन ।।
मेरो धर्म, मेरो रीत, नाघी गयौ लक्ष्मणरेखा
अन्तिम फूल विश्वासको, फुल्न सकिरहेको छैन ।।
२०७१-०९-२९
गजल ४
पलपल मेरो याद आउला सह्माल्नू आफूलाई ।
हरपल मनले सताउला सह्माल्नू आफूलाई ।।
केही दिन नहुँदा म अर्कै फूल प्यारो लाग्ला
छलफल अमिलो बनाउला सह्माल्नू आफूलाई ।।
नसोच है शङ्का तिम्रो ज्यानले गर्यो भनी
हलचल ननिको चलाउला सह्माल्नू आफूलाई ।।
फेरी फेरी खाने बानी भूल होला जानीजानी
तलतल नरोके बगाउला सह्माल्नु आफूलाई ।।
जरा काटे फेद हुन्न होस गर्नू विश्वास टुटे
फूलफल कसले बचाउला सह्माल्नू आफूलाई ।।
1st December
विश्व एड्स दिवस
No comments:
Post a Comment