गजल
कहिले आँसुमा आशा रोपी हिडेँ।
कहिले आँसुमै शक्ति खोजी हिडेँ।
माटोमा हिरा र मोती उमार्नलाई,
पसिनाका थोपा थोपा पोखी हिडेँ।
कसम यो सुखले मलाई भूले पछि,
हजारौँ दु:खलाई आफैँ भोगी हिडेँ।
पुग्नु छ सबेरै हिमाल भन्दा माथी,
त्यसैले छातीमा देश बोकी हिडेँ।
मानवता सम्झेर हरेक वस्ती भित्र,
मानव र मानवता संगै जोडी हिडेँ।
हर्कराज भूटानी
नेपाली गजल : कहिले आँसुमा आशा रोपी हिडेँ [ हर्कराज भूटानी ]
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment