दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’ को केहि नेपाली गज़लहरु

दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’

जन्म मिति – २०४८ अषढ २० गते

जिल्ला – खोटाङ्

गा.वि.स – छोरम्बु

बुवा - मोहनसेर राई

आमा - शान्ताकुमारी राई

योग्यता – बिएड तेस्रोवर्ष

आवद्ध संस्था – प्रवासी कलम मलेसिया (अध्यक्ष)

तलको सम्पूर्ण गज़लहरु सामुन्द्रिक छल्का संयुक्त गज़ल संग्रहमा प्रकाशित गज़लहरु हुन् | 


गजल १
साचो माया प्रिती गाँस्ने खोटाङ्गे हुँ म ।
दुःख मानि रमाई हाँस्ने खोटाङ्गे हुँ म ।।

रावा सावा साप्सुसँगै लुकामारी खेल्दै ।
मेरुङ सेल्मे मनमा टास्ने खोटाङ्गे हुँ म ।।

हलेसी र बाराहाको आशिर्वाद थापी ।
अन्यायको जरै मास्ने खोटाङ्गे हुँ म ।।

आफ्नै सिमा भोजपुरको सिरुपाते खुकुरीले ।
तप्कन दिने रुख छाँस्ने खोटाङ्गे हुँ म ।।

दुधकोसिको चिसो पानी अन्जुलिले खाई ।
सगरमाथा शिरमा बास्ने खोटाङ्गे हुँ म ।।
–दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’
खोटाङ छोरम्बु



गजल २
हिजो बेग्लै आज बेग्लै भोली पनि बेग्लै हुन्छ ।।
जिन्दगीको भोगाइसँगै चोली पनि बेग्लै हुन्छ ।।

हुँदा खेरी मै हुँ भन्ने स्वाभब नै हो मानिसको ।
हेरी बुझ बर्र्ष याममा खोली पनि बेग्लै हुन्छ ।।

रणभूमि मैदानमा पल पल भेट्ने जवानलाई ।
सोधी हेर सोचे भन्दा गोली पनि बेग्लै हुन्छ ।।

दुनियाँ लाई के थाहा हुन्थ्यो दुखी मनको रहरमा ।
हाँस्ने खेल्ने रमाउने टोली पनि बेग्लै हुन्छ ।।

प्रदेसिको जीवन भित्र सपनाको खेती सँगै ।
मनको कथा पोक्याउने झोली पनि बेग्लै हुन्छ ।।
– दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’
खोटाङ छोरम्बु

गजल ३
सांचो माया पिरतिमा मुटु रोप्ने छुरा भेटे ।
तड्पाएर यादै तादले मार्छु भन्ने कुरा भेटे ।

निष्ठूरिको प्रेमजालमा फस्नु फँसी सके पछी ।
अर्कै हातले लगाएको सिन्दुर पोते चुरा भेटे ।

सँगै बाँच्ने मर्ने बाचा मेरो पुरा भई सक्दा ।
निष्ठूरिको जीवन साथी बन्ने अर्कै सुरा भेटे ।

पहिलो माया पहिलो प्रेम अर्कै मनको हुँन पुग्दा ।
ना त जीवन मार्न सके नात खुशी पुरा भेटे ।

मनको सबै साम्राज्यनै अतितसँग ताल्चा लाग्दा ।
“दिपेन्द्रको’ हरेक सपना लङगडा र लुरा भेटे ।।
– दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’
खोटाङ छोरम्बु

गजल ४
शहर भनी मख्ख नहौ, शहरमा त जाली हुन्छन् ।
हेर्दा राम्रो भए पनि, दयाको त खाली हुन्छन् ।।

सुन्दर शान्त परिवार, देखे पनि महल भित्र ।
चुलोचौको भाडाकुडा,आफ्नो आफ्नो थाली हुछन् ।।

हरेक चोकमा भलाद्मी भै, बस्ने सुन्दर युबकहरु ।
अक्सर थोरै ज्ञानी होलान, धेरै भने दलाली हुन्छन् ।।

शहरको हूल भित्र, तिमिले जे काम गरे पनि ।
न त कोही गाली हुन्छन, न त कोही ताली हुन्छन् ।।

धनको धनी भए पनि, मनको गरीब हुनेहरु ।
आफू आँफै फूल हुन्छन, अनी आँफै माली हुन्छन् ।।
–दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’
खोटाङ छोरम्बु

गजल ५
ढुङगा फोर्छु माटो खन्छु घर बनाउँछुं ।।
बिकट भो रे मेरो गाउँ शहर बनाउँछुं ।।

छिन् भर मै लुटिन्छन् मनकारी गाउँलेहरु ।
अब गाउँले मन पनी पत्थर बनाउँछुं ।।

परिश्रमको पसिनाले जिउ भिजी गनाउँदा ।
पसिनाको मूल्य बेच्छु अत्तर बनाउँछुं ।।

चाहिंदैन पिजा बर्गर जानु छैन डिस्को ।
गुन्द्रुक ढिडो बाट घरमै दर बनाउँछुं ।।

मेची काली कर्णाली बिदेसिकै हुन्छ भने ।
सित्तै बग्ने पानी सुकाइ बगर बनाउँछुं ।।
–दिपेन्द्र राई ‘अश्रुमाली’
खोटाङ छोरम्बु